Kościół Parafialny
       www.parafiastygmaty.pl     
      Parafia rzymskokatolicka pw. Stygmatów Św. Franciszka w Nowym Dworze Wejherowskim                     
 Święty Franciszek
Strona główna Strona główna
Historia Parafii Historia
O patronie Patron
Wspólnoty Wspólnoty
Wydarzenia Wydarzenia
Ogłoszenia Ogłoszenia parafialne
Intencje mszalne Intencje mszalne
Cmentarz - regulamin Cmentarz - regulamin
Kontakt Kontakt



Copyright © 2014-2020
Admin P.Januszewski    Facebook


Kościół parafialny


Święty Franciszek z Asyżu urodził się pod koniec 1181 r. lub na początku 1182 r. w Asyżu w bogatej rodzinie kupieckiej. W młodości prowadził życie beztroskie, ale pod wpływem łaski Bożej porzucił je i postanowił w sposób radykalny naśladować Chrystusa na drodze ubóstwa, pokuty, modlitwy i pokory. Boga widział wszędzie, w przyrodzie , słońcu, wodzie ale bardzo mocno rozróżniał to co ze świata i od Boga , a samym Bogiem.

Darzył synowskim uczuciem Dziewicę Maryję, chciał, by wszyscy w należny sposób obchodzili Boże Narodzenie, , pościł przed Wniebowzięciem, śpiewał na Jej cześć specjalne hymny chwały, wybrał Ją na opiekunkę Zakonu, ułożoną przez siebie antyfonę powtarzał każdego dnia kilkanaście razy, jako pierwszy nazwał Maryję Oblubienicą Ducha Świętego, w każdym ubogim widział syna Maryi. W obliczu śmierci powiedział: Pragnę polecić i zostawić braciom w testamencie miejsce Matki Bożej w Porcjunkuli, by bracia zawsze czcili je i szanowali, by to miejsce było zwierciadłem i skarbem całego zakonu.

Założył trzy Zakony ,dla mężczyzn, kobiet i ludzi świeckich. Święty Franciszek był pierwszym, który docenił rolę ludzi świeckich w Kościele, włączając ich do czynnego apostolstwa bez odłączania ich od rodziny i pracy zawodowej.
Surowy tryb życia, ciągłe pielgrzymki odbiły się na jego zdrowiu. Pod koniec życia zaczęły go dręczyć coraz dotkliwsze cierpienia. W lecie 1224 roku udał się na Alwernię, gdzie odbył czterdziestodniowy post ku czci świętego Michała Archanioła. Wtedy 14 września, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, ukazał się mu Chrystus w postaci serafina na krzyżu i odbił na ciele Franciszka swoje najświętsze rany. Święty otrzymał stygmaty na dłoniach, stopach oraz boku wyraźne ślady po gwoździach. Krwawiły one i sprawiały mu wielki ból.

Wiosną 1226 roku przebywając w Sienie poczuł się osłabiony. Podyktował wówczas swoją ostatnią wolę, błogosławił swoim braciom, nakazywał wzajemną miłość, wierność Pani Ubóstwa oraz szacunek wobec dostojników i duchownych Kościoła.
Franciszek zmarł 3 października 1226 roku w Porcjunkuli podczas śpiewu psalmu 142, wcześniej wysłuchawszy Męki według świętego Jana. W dwa lata po śmierci został w Asyżu kanonizowany przez papieża Grzegorza IX.

Jest to święty nie mający przeciwników. Każdy darzy Franciszka sympatią.
Wiele modlitw i zwyczajów katolickich ma rodowód franciszkański:
- Szopka bożonarodzeniowa,
- Droga Krzyżowa,
- Anioł Pański,
- II część Pozdrowienia Anielskiego.